Yorgos Sicilianos: Contrasts, for two pianos, on a chromatic theme by Orlando di Lasso, op. 48

Description:

A tribute to Yorgos Sicilianos (1920-2005) (part 4)
Works for one and two pianos performed by students of the Department of Music Studies, University of Athens

1-3. Contrasts, for two pianos, on a chromatic theme by Orlando di Lasso, op. 48 (1984)
0:00 Ι. Alternations: Moderato
Piano: Lorena Lefkokoilou, Electra Panteli

5:09 ΙΙ. Dialogue: Adagio
Piano: Leontios Tsokas, Margarita Christopoulou

9:46 ΙΙΙ. Finale (fuga): Allegro energico ma non troppo
Piano: Aliki Diamanti, Dimitris Liepouris

Artistic supervisor – Teaching – Recording supervisor: Apostolos Palios
Scientific supervisor – Research – Texts: Valia Christopoulou
Recorded @ LabMat studio (N.K.U.A), April – May 2023
Audio Engineering: Eirilena Dimitrakopoulou, Spyros Kalogeropoulos, Wiktor Mastela
Editing/Mixing/Mastering: Wiktor Mastela

Laboratory for the Study of Hellenic Music, Director: Prof. Nikos Maliaras
Laboratory of Music, Acoustics and Technology, Director: Prof. Anastasia Georgaki

Contrasts were written in 1984. The mild sound effect and the relatively traditional handling of the material, as well as the use of a theme from di Lasso’s Prophetiae Sibyllarum gives Contrasts a particular place in the composer’s oeuvre. Prophetiae Sibyllarum is a representative work of a tendency that developed in the latter half of the 16th century, and was characterised by extreme chromaticism. In his own piece, Sicilianos seems to create a dialogue between this advanced harmonic language of the Renaissance and the atonal contemporary idiom. In addition to di Lasso’s material, Sicilianos also used a twelve-tone series. These two components are an essential unifying element for the whole work. In the first movement (Alternations), di Lasso’s material plays a leading role. Sicilianos’ interventions, initially discreet, are gradually transformed into two sweeping climaxes that interrupt the serene flow of the Flemish composer’s theme. The second movement (Dialogue) is an adagio with three sections. In the slow first section the syncopated rhythm dominates. In the second section, an appassionato, the tempo is faster. Di Lasso’s theme comes back in the third section on an ostinato of sextuplets. The third movement (Finale) is a fugue. The theme consists of the first ten notes of the twelve-tone series of the work. It appears in its initial form, and also inverted and augmented. Di Lasso’s theme appears twice, first before the stretto, and then before the coda with which the third movement concludes.
Valia Christopoulou, Programme notes, in ‘A tribute to Yorgos Sicilianos’, Parnassos Hall, 30.03.2023

 

---

 

Αφιέρωμα στον Γιώργο Σισιλιάνο (μέρος 4ο)
Έργα για ένα και δύο πιάνα ερμηνευμένα από φοιτήτριες/φοιτητές του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών

1-3. Αντιθέσεις, για δύο πιάνα, πάνω σε ένα χρωματικό θέμα του Ορλάντο ντι Λάσσο, έργο 48
Ι. Εναλλαγές: Moderato
Πιάνο: Λορένα Λευκοκοίλου, Ηλέκτρα Παντελή

ΙΙ. Διάλογος: Adagio
Πιάνο: Λεόντιος Τσόκας, Μαργαρίτα Χριστοπούλου

ΙΙΙ. Φινάλε (φούγκα): Allegro energico ma non troppo
Πιάνο: Αλίκη Διαμαντή, Δημήτρης Λιέπουρης

Καλλιτεχνική επιμέλεια – Διδασκαλία – Υπεύθυνος ηχογράφησης: Απόστολος Παληός
Επιστημονική επιμέλεια – Έρευνα – Κείμενα: Βάλια Χριστοπούλου
Ηχογράφηση LabMat studio (ΕΚΠΑ), Απρίλιος – Μάιος 2023
Audio Engineering: Ειρηλένα Δημητρακοπούλου, Σπύρος Καλογερόπουλος, Βίκτωρ Μαστέλα
Editing/Mixing/Mastering: Βίκτωρ Μαστέλα

Εργαστήριο Μελέτης της Ελληνικής Μουσικής, Διευθυντής: Καθ. Νίκος Μαλιάρας
Εργαστήριο Μουσικής Ακουστικής Τεχνολογίας, Διευθύντρια: Καθ. Αναστασία Γεωργάκη

Οι Αντιθέσεις γράφτηκαν το 1984 (δεύτερη εκδοχή για δύο πιάνα και ορχήστρα, έργο 48α, 1985). Η χρήση θεματικού υλικού από τις Προφητείες Σιβυλλών του ντι Λάσσο, δίνουν στις Αντιθέσεις μια ιδιαίτερη θέση μέσα στο σύνολο της εργογραφίας του συνθέτη. Οι Προφητείες είναι έργο αντιπροσωπευτικό μιας τάσης του δεύτερου μισού του 16ου αιώνα που χαρακτηρίζεται από ακραίο χρωματισμό. Στο δικό του έργο, εκτός από το υλικό του ντι Λάσσο, ο Σισιλιάνος χρησιμοποιεί μια δωδεκάφθογγη σειρά. Τα δύο αυτά στοιχεία αποτελούν βασικό ενοποιητικό παράγοντα για το έργο. Στο πρώτο μέρος (Εναλλαγές) το υλικό του ντι Λάσσο παίζει κυρίαρχο ρόλο. Οι παρεμβάσεις του Σισιλιάνου, με μια αρχικά διακριτική παρουσία, μεταμορφώνονται σταδιακά σε δύο ορμητικές κορυφώσεις που διακόπτουν την ήρεμη ροή του θέματος του Φλαμανδού συνθέτη. Το δεύτερο μέρος (Διάλογος) είναι ένα Adagio που αποτελείται από τρία τμήματα. Ο συγκοπτόμενος ρυθμός κυριαρχεί στο αργό πρώτο τμήμα. Ακολουθεί το δεύτερο τμήμα, ένα Appassionato με πιο γρήγορη ρυθμική αγωγή. Στο τρίτο τμήμα επανέρχεται το θέμα του ντι Λάσσο πάνω σε ένα οστινάτο εξάηχων. Το τρίτο μέρος (Finale) είναι μια Φούγκα με θέμα από τους δέκα πρώτους φθόγγους της σειράς. Το θέμα του ντι Λάσσο εμφανίζεται δύο φορές, λίγο πριν από το στρέτο και στην coda με την οποία ολοκληρώνεται το τρίτο μέρος.
Βάλια Χριστοπούλου, Σημείωμα προγράμματος, στο ‘Αφιέρωμα στον Γιώργο Σισιλιάνο’, Αίθουσα ‘Παρνασσός’, 30.03.2023