Yorgos Sicilianos: Concerto for Orchestra, op. 12 (transcription for two pianos)

Description:

A tribute to Yorgos Sicilianos (1920-2005) (part 1)
Works for one and two pianos performed by students of the Department of Music Studies, University of Athens

1-2. Concerto for Orchestra, op. 12 (transcription for two pianos), First recording
0:00 Ι. Adagio sostenuto
5:44 ΙΙ. Allegro vivo
Piano: Alexandros Makris, Konstantinos Papathymios

Artistic supervisor – Teaching – Recording supervisor: Apostolos Palios
Scientific supervisor – Research – Texts: Valia Christopoulou
Recorded @ LabMat studio (N.K.U.A), April and May 2023
Audio Engineering: Eirilena Dimitrakopoulou, Spyros Kalogeropoulos, Wiktor Mastela
Editing/Mixing/Mastering: Wiktor Mastela

Laboratory for the Study of Hellenic Music, Director: Prof. Nikos Maliaras
Laboratory of Music, Acoustics and Technology, Director: Prof. Anastasia Georgaki

The Concerto for Orchestra, op. 12, composed in 1954, was the work that established Yorgos Sicilianos as a modernist composer and inaugurated a period of intense experimentation with avant garde techniques. The Concerto for Orchestra, in its initial form – and the only one known to this day – has four movements. After the demise of the composer, I found in his personal archive a manuscript of another version, for two pianos. This version includes only the first two movements of the Concerto (I. Adagio sostenuto, II. Allegro vivo) and it has been performed for the first time at the Tribute to Yorgos Sicilianos, organized by the Department of Music Studies of the University of Athens (Parnassos Hall, 30.03.2023, Alexandros Makris, Konstantinos Papathymios, piano). The Concerto for Orchestra is the first composition in which Sicilianos turned to the twelve-note method. In the first and second movements, both adhering to a sonata-form outline, the composer refers to a twelve-note row, first in its entirety (first movement) and then in part (second movement), although he does not follow consistently the twelve-note method. Actually, both the first and second movements are based on an intervallic cell (the first three notes of the row) consisting of a semitone and a minor third enclosed within a major third, a cell which plays an essential role in the music of the composers of the Second School of Vienna and of Béla Bartók. These were the two defining musical contexts that first led Sicilianos to musical modernism.
Valia Christopoulou, Programme notes, in ‘A tribute to Yorgos Sicilianos’, Parnassos Hall, 30.03.2023.

---

Αφιέρωμα στον Γιώργο Σισιλιάνο (1920-2005) (μέρος 1ο)
Έργα για ένα και δύο πιάνα ερμηνευμένα από φοιτήτριες/φοιτητές του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών

1-2. Κοντσέρτο για ορχήστρα, έργο 12 (μεταγραφή για δύο πιάνα), Πρώτη ηχογράφηση
Ι. Adagio sostenuto
ΙΙ. Allegro vivo
Πιάνο: Αλέξανδρος Μακρής, Κωνσταντίνος Παπαθύμιος

Καλλιτεχνική επιμέλεια – Διδασκαλία – Υπεύθυνος ηχογράφησης: Απόστολος Παληός
Επιστημονική επιμέλεια – Έρευνα – Κείμενα: Βάλια Χριστοπούλου
Ηχογράφηση LabMat studio (ΕΚΠΑ), Απρίλιος και Μάιος 2023
Audio Engineering: Ειρηλένα Δημητρακοπούλου, Σπύρος Καλογερόπουλος, Βίκτωρ Μαστέλα
Editing/Mixing/Mastering: Βίκτωρ Μαστέλα

Εργαστήριο Μελέτης της Ελληνικής Μουσικής, Διευθυντής: Καθηγητής Νίκος Μαλιάρας
Εργαστήριο Μουσικής Ακουστικής Τεχνολογίας, Διευθύντρια: Καθηγήτρια Αναστασία Γεωργάκη

Το Κοντσέρτο για ορχήστρα, έργο 12 (1954) καθιέρωσε τον Γιώργο Σισιλιάνο ως έναν νέο και πολλά υποσχόμενο μοντερνιστή συνθέτη. Είναι το πρώτο έργο στο οποίο χρησιμοποιεί τη δωδεκάφθογγη μέθοδο και εγκαινιάζει μια περίοδο πειραματισμού με τα σύγχρονα μουσικά ρεύματα που επρόκειτο να διαρκέσει 25 χρόνια. Το Κοντσέρτο για ορχήστρα, στην αρχική του εκδοχή –και τη μοναδική γνωστή μέχρι σήμερα–αποτελείται από τέσσερα μέρη. Μετά τον θάνατο του συνθέτη, ανέσυρα από τα κατάλοιπά του, ένα χειρόγραφο στο οποίο αποτυπώνεται μια δεύτερη εκδοχή του έργου, για δύο πιάνα. Η εκδοχή αυτή περιλαμβάνει μόνο τα δύο πρώτα μέρη του Κοντσέρτου (Ι. Adagio sostenuto, II. Allegro vivo) και παρουσιάστηκε σε πρώτη εκτέλεση στο ‘Αφιέρωμα στον Γιώργο Σισιλιάνο’ που διοργάνωσε το Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών (Παρνασσός, 30.03.2023, Αλέξανδρος Μακρής, Κωνσταντίνος Παπαθύμιος, πιάνο). Τα δύο αυτά μέρη χρησιμοποιούν τη μορφή σονάτας και βασίζονται σε μια δωδεκάφθογγη σειρά η οποία παρουσιάζεται στην Εισαγωγή του πρώτου μέρους. Ωστόσο, δεν ακολουθούν αυστηρά τη δωδεκάφθογγη μέθοδο. Η χρήση της σειράς είναι αποσπασματική. Περισσότερο, επικρατεί η χρήση ενός διαστηματικού πυρήνα (από τους τρεις πρώτους φθόγγους της σειράς) ο οποίος αποτελείται από τα διαστήματα της 3ης μικρής και της 3ης μεγάλης. Πρόκειται για ένα διαστηματικό κύτταρο που κατέχει εξέχουσα θέση στο έργο των συνθετών της Δεύτερης Σχολής της Βιέννης και του Μπέλα Μπάρτοκ, δύο βασικές αναφορές οι οποίες καθόρισαν τα πρώτα βήματα του Σισιλιάνου στον χώρο του μουσικού μοντερνισμού.
Βάλια Χριστοπούλου, Σημείωμα προγράμματος, στο ‘Αφιέρωμα στον Γιώργο Σισιλιάνο’, Αίθουσα ‘Παρνασσός’, 30.03.2023.